Produkt strukturyzowany zbudowany jest z dwóch elementów. Większa część wpłaconych przez klientów środków, np. 80 czy 90 proc., inwestowana jest w bezpieczne instrumenty, np. obligacje zerokuponowe (rodzaj obligacji oferowanej po cenie niższej od nominału – z dyskontem – a wykup następuje po cenie nominalnej, zyskiem inwestora jest dyskonto). Ta część odpowiada za ochronę kapitału. Zysk z inwestycji w obligacje w okresie inwestycji (zazwyczaj od dwóch do czterech lat) ma więc za zadanie odbudowanie kapitału do 100 proc. To właśnie ten mechanizm pozwala zagwarantować klientom zwrot zainwestowanego kapitału po zakończeniu inwestycji.
Na ewentualne dodatkowe zyski pracuje druga część, wbudowany tzw. instrument pochodny, najczęściej w formie opcji. Opcja jest swego rodzaju zakładem o to, jak w przyszłości zachowa się tzw. instrument bazowy. Może nim być indeks giełdowy lub kilka indeksów, akcje spółek, fundusze inwestycyjne, waluty czy kontrakty terminowe na surowce. Co więcej, inaczej niż w przypadku klasycznych inwestycji, można zakładać się zarówno o to, że instrument bazowy wzrośnie, ale również o to, że straci na wartości. Dzisiejszy globalny rynek finansowy daje w tym zakresie niemal nieograniczone możliwości. Podczas gdy środki zainwestowane w bezpieczne instrumenty pracują na odbudowanie wpłaconego kapitału, druga część inwestycji pracuje na potencjalny zysk, którego firmy oferujące tego typu produkty nie mogą zagwarantować. Wszystko zależy od tego czy przyjęta strategia inwestycyjna, a więc zachowanie się instrumentu bazowego, zostanie zrealizowana.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz